ਮਿਲ ਜਾਵੇਂਗਾ ਤਾਂ ਬਚ ਜਾਂਵਾਂਗੀ-ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ
ਮਿਲ ਜਾਵੇਂਗਾ ਤਾਂ ਬਚ ਜਾਂਵਾਂਗੀ
ਤੈਨੂੰ ਚੰਨ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ
ਅੱਧਿਆਂ ਫੁੱਲਾਂ ਨੇ ਕਿਰ ਮਰ ਜਾਣਾ
ਅੱਧਿਆਂ ਨੇ ਮੁਰਝਾ ਕੇ

ਕਦੇ ਆਵੇ ਜੇ ਚਿੱਠੀ ਤੇਰੀ
ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲਾਵਾਂ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਅੜ੍ਹਿਆ ਛੱਡ ਗਿਆ ਸਾਨੂੰ
ਤੇਰਾ ਛੱਡਦਾ ਨਾ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰਾਂ ਬੈਠ ਉਡੀਕਣ
ਵਟਣੇ ਵਾਲੀ ਰੁੱਤੇ
ਕਿਵੇਂ ਸਰੀਂਹ ਦੇ ਪੱਤੇ ਬੰਨਾਂ
ਸੁੰਨ੍ਹਿਆਂ ਬੂਹਿਆਂ ਉੱਤੇ
ਗਲੀਆਂ ਕਰਨ ਚੇਤੇ ਪੁੱਤਾਂ ਨੂੰ
ਓਦਰੀਆਂ ਫਿਰਨ ਹਵਾਵਾਂ
ਦੱਸ ਕਿਹੜੇ ਚੰਨ ਦਾ ਟੁਕੜਾ
ਸਾਹਵਾਂ ਤੇ ਲਟਕਾਵਾਂ
ਛੱਡ ਟੁਰ ਗਿਆ ਪਹਿਲ ਵਰੇਸ ਪਲ
ਤਲੀਆਂ ਉੱਤੇ ਮਹਿੰਦੀ
ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਰੁਕ ਜਾਣਾ ਸੀ
ਜੇ ਹਿੱਕ ਖੋਲ ਮੈਂ ਲੈਂਦੀ
ਤੈਨੂੰ ਚਾਅ ਬਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ
ਘਰ ਕਲੀਆਂ ਮੁਰਝਾਈਆਂ
ਨਾ ਓਦਣ ਦਾ ਛੱਤ ਤੇ ਚੰਨ ਚੜ੍ਹਿਆ
ਨਾ ਵੰਗਾਂ ਮੁਸਕਾਈਆਂ
ਇਸੇ ਰਾਤ ਨੇ ਫੁੱਲ ਬਣਨਾ ਸੀ
ਏਸੇ ਨੇ ਚੰਦ ਤਾਰੇ
ਏਸੇ ਪਹਿਰ ਚ ਧੁੱਪ ਉੱਗਣੀ ਸੀ
ਅੰਬਰ ਦੇ ਚੁਬਾਰੇ
ਅੰਗਾਂ 'ਚੋਂ ਅੰਗਿੜਾਈਆਂ ਝੜ੍ਹੀਆਂ
ਬੂਹਿਆਂ ਤੋਂ ਅੰਬ ਪੱਤੇ
ਪਲਕਾਂ ਉੱਤੋਂ ਕਿਰਦੇ ਹੰਝੂ
ਦੱਸ ਕਿੱਥੇ ਕੋਈ ਰੱਖੇ