ਕਦੇ ਕਦੇ : ਰੁਪਿੰਦਰ ਸੰਧੂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੇਰਾ ਚਿਤ ਕਰਦਾ , ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬਸ ਬੈਠ ਹੀ ਜਾਵੇਂ , ਤੇ ਬਸ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪੁਛੇ " ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਆ " ਮੈਂ ਤੇਰੀਆਂ ਅਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਬਿਨਾ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਇਬਾਰਤ ਬੋਲ ਦੇਵਾਂ ਜੋ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨੇ ਕਹੀ ਤੇ ਤੇਰੀ ਰੂਹ ਨੇ ਸੁਣੀ ਹੋਵੇ | ਜਿਸ ਵਿਚ ਬਿਨਾ ਕਹੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਵਾਲ ਹੋਣ ਤੇ ਬਿਨਾ ਮੰਗੇ ਹਰ ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ ਹੋਣ , ਥੋੜੀ ਜਿਨੀ ਵੇਹਲ ਹੋਵੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਪਿਆਰ ਹੋਵੇ , ਨਾ ਨਾ ਪਿਆਰ ਭਾਵੇ ਥੋੜਾ ਹੀ ਹੋਵੇ ਪਰ ਜਿਨਾ ਵੀ ਹੋਵੇ ਓਹ ਰੂਹ ਨੂੰ ਸਰਸ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਹੋਵੇ | ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੇਰਾ ਚਿਤ ਕਰਦਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲੜ ਪਵੇ ਮੈਂ ਰੁਸ ਜਾਵਾਂ ਤੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੇ ਪੱਜ ਕਰੇਂ , ਅੜਿਆ ਤੂੰ ਤਾ ਲੜਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ , ਮੈਂ ਰੁਸਾਂ ਕੇਹੜੇ ਪੱਜ ਵੇ ? ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲੜਦੀ ਹਾਂ, ਤੂੰ ਹੱਸ ਕੇ ਤੁਰ ਜਾਂਦਾ ਏ ਕਦੇ ਕਦੇ ਬੁੜ-ਬੁੜ ਵੀ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਏ , ਤੂੰ ਇੰਨਾ ਚੰਗਾ ਕਿਊਂ ਏ ? ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਹਰ ਸੁਖ ਦਿੱਤਾ ਮੈਨੂੰ , ਫਿਰ ਵੀ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਏ ਪੁਛ ਨਾ ਕਿਊਂ ਬਸ ਇਕੋ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਹੈ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਵਕ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦੋ ਪਲ ਕੋਲ ਬਹਿਣ ਲਈ ਕੁਝ ਸੁਣਨ ਲਈ , ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਲਈ .